ناپاک دست

لغت نامه دهخدا

ناپاک دست. [ دَ ] ( ص مرکب ) خائن. که صحت عمل ندارد. که درستکار نیست. خیانتکار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه درستکارنیست خیانتکار .

پیشنهاد کاربران

بپرس