ناپالودنی

لغت نامه دهخدا

ناپالودنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) که قابل پالودن نیست. که ازدر ترویق و تصفیه نیست. که نتوان آن را صافی و مروق کرد. مقابل پالودنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس