نأناء

لغت نامه دهخدا

نأناء. [ ن َءْ] ( ع ص ) نَأنَاء، نأناء، نؤنؤ؛ مرد سست و ضعیف.( منتهی الارب ). عاجز ضعیف. ( معجم متن اللغة ). عاجز جبان. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ). عاجز درمانده. ( منتهی الارب ). درمانده جبان و ضعیف. ( ناظم الاطباء ). || بسیار برگرداننده حدقه چشم. ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ). || بددل. ( منتهی الارب ).

نأناء.[ ن َءْ ن َءْ ] ( ع ص ) نأناء. رجوع به نأناء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس