ناوگان تجاری (merchant navy)
مجموعۀ کشتی های مسافری و باری هر کشور. اکثراً متعلق به شرکت های خصوصی اند، ولی برای فرار از مقررات سخت گیرانۀ ایمنی، مقررات اتحادیه ها برای تعیین دستمزد، و مانند این ها، امروزه بسیاری از کشتی ها با «پرچم های آسان»، یعنی پرچم کشورهای فاقد این مقررات، ثبت می شوند. در زمان جنگ ممکن است دولت کشتی های تجاری را برای مقاصد نظامی به خدمت بگیرد. انواع کشتی عبارت است از کشتی های غیرخطی که به امور حمل ونقل در نزدیکی خطوط ساحلی یا حمل بار فله به نقاط گوناگون جهان اشتغال دارند؛ کشتی های نفتکش که بزرگ ترین کشتی ها با ظرفیت ۵۰۰هزار تن و طول ۳۸۰ مترند، و نیز کشتی های مخزن دار دیگری که برای حمل بارهای تخصصی فعال اند؛ و کشتی های باری خطی برای حمل بار و مسافر در سفرهای دریایی کوتاه یا طولانی. در دهۀ ۱۹۸۰ کار کشتی هایی که فقط مسافر حمل می کنند رونق دوباره یافت. بیشتر کشتی های تجاری موتور دیزل دارند، اما کوشش هایی برای احیای بادبان های دارای کنترل خودکار نیز در کنار موتور دیزل صورت گرفته است تا هزینه ها کاهش یابد. نخستین کشتی تجاری از این نوع کشتی ایتوکو مارو (۱۹۸۰) بود. کشتی امریکایی ساوانا (۱۹۵۹) از انرژی هسته ای استفاده می کند، اما به علت مشکلاتی که در بنادر میزبان پیش می آمد، فقط اتحاد جماهیر شوروی به استفاده از این نوع کشتی برای سفرهای داخلی ادامه داد. کشتی های یخ شکن اقیانوس منجمد شمالی و کشتی دوبه بَر ۲۶۴۰۰ تنی سومورپوت (۱۹۸۵)، که در اقیانوس آرام شمالی و شمالگان رفت وآمد می کنند، از این جمله اند.
مجموعۀ کشتی های مسافری و باری هر کشور. اکثراً متعلق به شرکت های خصوصی اند، ولی برای فرار از مقررات سخت گیرانۀ ایمنی، مقررات اتحادیه ها برای تعیین دستمزد، و مانند این ها، امروزه بسیاری از کشتی ها با «پرچم های آسان»، یعنی پرچم کشورهای فاقد این مقررات، ثبت می شوند. در زمان جنگ ممکن است دولت کشتی های تجاری را برای مقاصد نظامی به خدمت بگیرد. انواع کشتی عبارت است از کشتی های غیرخطی که به امور حمل ونقل در نزدیکی خطوط ساحلی یا حمل بار فله به نقاط گوناگون جهان اشتغال دارند؛ کشتی های نفتکش که بزرگ ترین کشتی ها با ظرفیت ۵۰۰هزار تن و طول ۳۸۰ مترند، و نیز کشتی های مخزن دار دیگری که برای حمل بارهای تخصصی فعال اند؛ و کشتی های باری خطی برای حمل بار و مسافر در سفرهای دریایی کوتاه یا طولانی. در دهۀ ۱۹۸۰ کار کشتی هایی که فقط مسافر حمل می کنند رونق دوباره یافت. بیشتر کشتی های تجاری موتور دیزل دارند، اما کوشش هایی برای احیای بادبان های دارای کنترل خودکار نیز در کنار موتور دیزل صورت گرفته است تا هزینه ها کاهش یابد. نخستین کشتی تجاری از این نوع کشتی ایتوکو مارو (۱۹۸۰) بود. کشتی امریکایی ساوانا (۱۹۵۹) از انرژی هسته ای استفاده می کند، اما به علت مشکلاتی که در بنادر میزبان پیش می آمد، فقط اتحاد جماهیر شوروی به استفاده از این نوع کشتی برای سفرهای داخلی ادامه داد. کشتی های یخ شکن اقیانوس منجمد شمالی و کشتی دوبه بَر ۲۶۴۰۰ تنی سومورپوت (۱۹۸۵)، که در اقیانوس آرام شمالی و شمالگان رفت وآمد می کنند، از این جمله اند.
wikijoo: ناوگان_تجاری