کلاس الوند شامل چهار ناومحافظ سبک تولید بریتانیا به سفارش ارتش ایران است که سه تای آن ها هنوز در حال فعالیت در نیروی دریایی ارتش ایران هستند و یکی از آن ها ( ناو سهند ) در عملیات آخوندک در جریان جنگ نفتکش ها در سال ۱۳۶۷ غرق شد.
... [مشاهده متن کامل]
این چهار ناو به سفارش سال ۱۹۶۶ ایران در کارخانه های انگلیسی واسپر تورنیکرافت و ویکرز با نام «ناو ام کا. ۵» تولید و در ۲ - ۱۳۵۱ با عنوان «ناوهای کلاس سام» ( برگرفته از سام شخصیت اساطیری به همین نام ) و با نام های ناو سام، ناو زال، ناو رستم و ناو فرامرز ؛ به نیروی دریایی ایران پیوستند. پس از انقلاب ۱۳۵۷ نام این ناوها به «کلاس الوند» و به ترتیب ناوچه الوند، ناوچه سبلان، ناوچه البرز و ناوچه سهند تغییر یافت.
هر کدام از این ناوها به ۹ موشک سطح به هوای بریتانیایی sea cat و پنج موشک ضد کشتی ایتالیایی مارتل مجهز بودند. طراحی این ناوها به میانه های دهه ۱۹۶۰ تعلق دارد و مجهز به سلاح های آن دوران است؛ موشک مارته از نسل اول موشک های سطح به سطح ضدکشتی است و در دهه ۱۹۹۰ استفاده از آن منسوخ شد. علاوه بر این موشک های ایران هم در اواخر جنگ با عراق به پایان رسیده بود و ارتش ایران به جای موشک از راکتهای ۱۲۲ م م استفاده می کرد. از آن زمان تاکنون اصلاحاتی برای به روزرسانی این ناوها صورت گرفته که مهمترین آن ها جایگزینی سیستم موشکی قاتل دریایی با سامانه موشکی کروز چینی سی - ۸۰۲ ( نور ) است.
دو ناو سبلان و سهند در عملیات آخوندک ۱۳۶۷ در جریان جنگ نفتکش ها رودروری کشتی ها و هواپیماهای نیروی دریایی آمریکایی قرار گرفتند که این رویارویی به غرق شدن سهند و از کار افتادن سبلان منجر شد. ناو سهند که به سوی جنگنده ضربتی آ - ۶ اینترودر نیروی دریایی آمریکا آتش گشوده بود با حمله هماهنگ موشکهای هارپون اینترودر مذکور، اینترودر همراه و ناوشکن ژوزف اشتراوس غرق شد و ناو سبلان نیز با یک بمب هدایت لیزری از کار افتاد، هرچند بعدها تعمیر شده و به خدمت نظامی برگشت.
ناوهای کلاس موج که اولین آن ها در ایران با نام ناو جماران در سال ۱۳۸۹ تولید شد بر اساس این ناوها ساخته شده و مشخصات مشابهی دارند.
... [مشاهده متن کامل]
این چهار ناو به سفارش سال ۱۹۶۶ ایران در کارخانه های انگلیسی واسپر تورنیکرافت و ویکرز با نام «ناو ام کا. ۵» تولید و در ۲ - ۱۳۵۱ با عنوان «ناوهای کلاس سام» ( برگرفته از سام شخصیت اساطیری به همین نام ) و با نام های ناو سام، ناو زال، ناو رستم و ناو فرامرز ؛ به نیروی دریایی ایران پیوستند. پس از انقلاب ۱۳۵۷ نام این ناوها به «کلاس الوند» و به ترتیب ناوچه الوند، ناوچه سبلان، ناوچه البرز و ناوچه سهند تغییر یافت.
هر کدام از این ناوها به ۹ موشک سطح به هوای بریتانیایی sea cat و پنج موشک ضد کشتی ایتالیایی مارتل مجهز بودند. طراحی این ناوها به میانه های دهه ۱۹۶۰ تعلق دارد و مجهز به سلاح های آن دوران است؛ موشک مارته از نسل اول موشک های سطح به سطح ضدکشتی است و در دهه ۱۹۹۰ استفاده از آن منسوخ شد. علاوه بر این موشک های ایران هم در اواخر جنگ با عراق به پایان رسیده بود و ارتش ایران به جای موشک از راکتهای ۱۲۲ م م استفاده می کرد. از آن زمان تاکنون اصلاحاتی برای به روزرسانی این ناوها صورت گرفته که مهمترین آن ها جایگزینی سیستم موشکی قاتل دریایی با سامانه موشکی کروز چینی سی - ۸۰۲ ( نور ) است.
دو ناو سبلان و سهند در عملیات آخوندک ۱۳۶۷ در جریان جنگ نفتکش ها رودروری کشتی ها و هواپیماهای نیروی دریایی آمریکایی قرار گرفتند که این رویارویی به غرق شدن سهند و از کار افتادن سبلان منجر شد. ناو سهند که به سوی جنگنده ضربتی آ - ۶ اینترودر نیروی دریایی آمریکا آتش گشوده بود با حمله هماهنگ موشکهای هارپون اینترودر مذکور، اینترودر همراه و ناوشکن ژوزف اشتراوس غرق شد و ناو سبلان نیز با یک بمب هدایت لیزری از کار افتاد، هرچند بعدها تعمیر شده و به خدمت نظامی برگشت.
ناوهای کلاس موج که اولین آن ها در ایران با نام ناو جماران در سال ۱۳۸۹ تولید شد بر اساس این ناوها ساخته شده و مشخصات مشابهی دارند.
