ناوردکنان

لغت نامه دهخدا

ناوردکنان. [ وَ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال ناورد کردن :
مجنون بهمان ورق شمردن
ناوردکنان بجان سپردن.
نظامی.

فرهنگ عمید

در حال ناورد کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس