ناورد نمودن

لغت نامه دهخدا

ناورد نمودن. [ وَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) حمله آوردن. تاختن بردن :
چو خوردند هر گونه ای خوردها
نمودند بر باده ناوردها.

نظامی.

حمله آوردن تاختن بردن .

چرخیدن و گردش کردن
( نمودی روز و شب چون چرخ ناورد
نخوردی و نیاشامیدی از درد )
نظامی