ناو مکران شناور نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در دی ماه ۱۳۹۹ رونمایی شد. این ناو بالگردبر مانند ناو شهید رودکی، از نوسازی یک نفت کش ساخته و تجهیز شده است. ناوبندر مکران بزرگ ترین شناور نظامی ایران است.
... [مشاهده متن کامل]
ناوبندر مکران، یک نفتکش ۱۲۱ هزار تنی است که نیروی دریایی ارتش آن را با تغییر کاربری به یک ناوبندر تبدیل کرده است. این ناو وظیفه پشتیبانی از ناوگروه های رزمی نیروی دریایی ارتش در آب های بین المللی و به ویژه منطقه شمال اقیانوس هند، تنگه باب المندب و دریای سرخ را برعهده دارد. مکران در حقیقت حاصل تغییر کاربری یکی از شناورهای تجاری است. کارخانجات نیروی دریایی ارتش در مدت شش ماه و با صرف ۷۲ هزار نفر ساعت کار و با ایجاد عرشه بالگرد ۹۵۰ تُنی با مساحت ۳۲۰۰ متر، این شناور را تبدیل به یک ناو پشتیبان کرد.
این ناو توانایی حمل ۸۲ هزار تن انواع نیازمندی های پشتیبانی یگان های شناور رزمی را داشته و قادر است بدون ارتباط با ساحل یک هزار شبانه روز دریانوردی کند.
مکران با توانایی حمل همزمان ۶ فروند بالگرد، می تواند به صورت یک پایگاه متحرک هوادریا عمل کرده و با بهره گیری از بالگردهای مین روب، ضد زیردریایی و رزم سطحی از عملیات های نیروهای ویژه و همچنین عملیات های موشکی، پشتیبانی کند.
از دیگر قابلیت های این ناو تواناییِ حمل یک گردان تکاور دریایی و انجام عملیات در آب های فرامرزی ایران با استفاده از شناورهای تندرو و زیردریایی ها و بالگردهای مستقر در عرشه پرواز است.
این ناو با مجهز بودن به انواع سامانه های جمع آوری اطلاعات می تواند در نقش یک ناو اطلاعاتی به اجرای مأموریت پرداخته و اطلاعات را جمع آوری، پردازش و تحلیل کند و در اختیار مراکز فرماندهی و کنترل در ساحل قرار دهد.
ایده استفاده از کشتی های ترابری برای استفاده نظامی نخستین بار در دهه ۱۹۹۰ میلادی با ساخت مجموعه کشتی های آرسنال و کشتی لوئیس بی پولر در نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
ناوبندر مکران و ناوچه سهند طی یک مأموریت ۱۳۳ روزه به بندر سن پترزبورگ اعزام شدند و در رژه روز نیروی دریایی روسیه شرکت کردند. طی این مأموریت ۴۴ هزار کیلومتر دریانوردی انجام شد که طولانی ترین دریانوردی نظامی ایران محسوب می شد.
... [مشاهده متن کامل]
ناوبندر مکران، یک نفتکش ۱۲۱ هزار تنی است که نیروی دریایی ارتش آن را با تغییر کاربری به یک ناوبندر تبدیل کرده است. این ناو وظیفه پشتیبانی از ناوگروه های رزمی نیروی دریایی ارتش در آب های بین المللی و به ویژه منطقه شمال اقیانوس هند، تنگه باب المندب و دریای سرخ را برعهده دارد. مکران در حقیقت حاصل تغییر کاربری یکی از شناورهای تجاری است. کارخانجات نیروی دریایی ارتش در مدت شش ماه و با صرف ۷۲ هزار نفر ساعت کار و با ایجاد عرشه بالگرد ۹۵۰ تُنی با مساحت ۳۲۰۰ متر، این شناور را تبدیل به یک ناو پشتیبان کرد.
این ناو توانایی حمل ۸۲ هزار تن انواع نیازمندی های پشتیبانی یگان های شناور رزمی را داشته و قادر است بدون ارتباط با ساحل یک هزار شبانه روز دریانوردی کند.
مکران با توانایی حمل همزمان ۶ فروند بالگرد، می تواند به صورت یک پایگاه متحرک هوادریا عمل کرده و با بهره گیری از بالگردهای مین روب، ضد زیردریایی و رزم سطحی از عملیات های نیروهای ویژه و همچنین عملیات های موشکی، پشتیبانی کند.
از دیگر قابلیت های این ناو تواناییِ حمل یک گردان تکاور دریایی و انجام عملیات در آب های فرامرزی ایران با استفاده از شناورهای تندرو و زیردریایی ها و بالگردهای مستقر در عرشه پرواز است.
این ناو با مجهز بودن به انواع سامانه های جمع آوری اطلاعات می تواند در نقش یک ناو اطلاعاتی به اجرای مأموریت پرداخته و اطلاعات را جمع آوری، پردازش و تحلیل کند و در اختیار مراکز فرماندهی و کنترل در ساحل قرار دهد.
ایده استفاده از کشتی های ترابری برای استفاده نظامی نخستین بار در دهه ۱۹۹۰ میلادی با ساخت مجموعه کشتی های آرسنال و کشتی لوئیس بی پولر در نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
ناوبندر مکران و ناوچه سهند طی یک مأموریت ۱۳۳ روزه به بندر سن پترزبورگ اعزام شدند و در رژه روز نیروی دریایی روسیه شرکت کردند. طی این مأموریت ۴۴ هزار کیلومتر دریانوردی انجام شد که طولانی ترین دریانوردی نظامی ایران محسوب می شد.
