ناواردی

لغت نامه دهخدا

ناواردی. [ رِ ] ( حامص مرکب ) عدم تبحر و استادی و مهارت. تازه کاری. بی اطلاعی. ناواقفی. بی وقوفی. بی تجربگی.

پیشنهاد کاربران

بپرس