ناو هواپیمابر گراف سپلین ( به آلمانی: Flugzeugträger Graf Zeppelin ) تنها ناو هواپیمابر به آب انداخته شده کریگس مارینه، نیروی دریایی رایش سوم بود. کار ساخت گراف سپلین روزهای پایایی سال ۱۹۳۶ در کشتی سازی دویچه ورکه در کیل آغاز شد و حدود دو سال بعد به پایان رسید. این کشتی به افتخار فردیناند فون سپلین، ژنرال آلمانی نام گذاری گردید.
گراف سپلین نخستین شناور از کلاس ناو هواپیمابر به همین نام بود. این ناو هواپیمابر بخشی از تلاش کریگس مارینه برای ایجاد ناوگان اقیانوس پیما بود تا قدرت دریایی آلمان را به فراتر از مرزهای محدود دریای بالتیک و دریای شمال بسط دهد. این ناو هواپیمابر قادر به حمل ۴۲ فروند جنگنده و بمب افکن شیرجه ای بود. کار ساخت گراف سپلین هنگام آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ حدود ۸۵٪ پیشرفت داشت. گراف سپلین هیچگاه تکمیل نشد و به دلیل تغییر اولویت های آلمان در جنگ، هرگز عملیاتی نگردید. این شناور تمام مدت زمان جنگ را در دریای بالتیک ماند. با نزدیک شدن شکست آلمان، خدمه شناور آن را ماه مارس سال ۱۹۴۵ در نزدیکی ساحل اشتتین غرق کردند. شوروی آن را ماه مارس سال ۱۹۴۶ از آب بیرون آورد. گراف سپلین در نهایت ۱۷ ماه بعد، در آزمایش تسلیحاتی در شمال لهستان غرق شد. لاشه این ناو هواپیمابر توسط یک کشتی تحقیقاتی لهستانی در ژوئیه ۲۰۰۶ کشف شد.
پس از پایان مرحله طراحی و تأیید آن توسط فرماندهی نیروی دریایی، کارخانه کشتی سازی دویچه ورکه در کیل روز ۱۶ نوامبر سال ۱۹۳۵ قراردادی برای ساخت این ناو هواپیمابر دریافت کرد. این کارخانه در این زمان با تمام ظرفیت در حال ساخت انواع شناورهای جنگی دیگر بود. از این روکار ساخت با مقداری تأخیر آغاز شد. بیست روز پس از اتمام ساخت نبردناو گنایزناو، مازه ناو هواپیمابر روز ۲۸ دسامبر سال ۱۹۳۶ در لعزشگاه شماره ۱ قرار گرفت. تقریباً دو سال بعد روز ۸ دسامبر سال ۱۹۳۸ این ناو هواپیمابر با نام گراف سپلین به آب انداخته شد. ادامه کار به صورت معمول در سال ۱۹۳۹ انجام گرفت. ماه اوت این سال پیش بینی می شد کار ساخت هفته های واپسین سال ۱۹۴۰ به پایان برسد و کارآزمایی دریایی زمستان همان سال صورت پذیرد. هنگام آغاز جنگ جهانی دوم حدود ۸۵ درصد از فرایند ساخت پیش رفته بود. موتورخانه و توپ های ۱۵ سانتی متری نصب شده بود و تنها چند قسمت فرعی که از پیش آماده شده بود، می بایست در محل خود قرار می گرفت. در ابتدا ساخت وساز طبق برنامه پیش می رفت اما در ادامه به زودی با نهاده شدن تأکید بر تولید او - بوت ها، با تأخیر همراه شد. در نهایت روز ۲۹ آوریل سال ۱۹۴۰ فرمانده نیروی دریایی توصیه به توقف کامل کار ساخت نمود؛ زیرا حتی در صورت اتمام آن طبق برنامه، گراف سپلین از نظر تسلیحات توپخانه آماده بهره گیری نبود. پیش از این توپ های ۱۵ سانتی متری از ناو هواپیمابر جدا و برای تقویت دفاع ساحلی به نروژ و تسلیحات ضدهوایی به نقاط دیگری فرستاده شده بودند. روز ۶ ژوئیه سال ۱۹۴۰ گراف سپلین برای در امان ماندن از تهدید رو به فزونی حملات هوایی، به گوتنهافن یدک کشی شد. در این مکان از آن به عنوان انبار شناور سخت چوب های نیروی دریایی استفاده گردید. اوایل سال ۱۹۴۱، پیش از آغاز تهاجم آلمان به شوروی، گراف سپلین این بار جهت دور ماندن از حملات هوایی احتمالی شوروی، به اشتتین منتقل گشت و روز ۲۱ ژوئیه در آن لنگر انداخت. با عدم وقوع هر گونه حمله هوایی، ناو هواپیمابر مجدداً به گوتنهافن بازگردانده شد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگراف سپلین نخستین شناور از کلاس ناو هواپیمابر به همین نام بود. این ناو هواپیمابر بخشی از تلاش کریگس مارینه برای ایجاد ناوگان اقیانوس پیما بود تا قدرت دریایی آلمان را به فراتر از مرزهای محدود دریای بالتیک و دریای شمال بسط دهد. این ناو هواپیمابر قادر به حمل ۴۲ فروند جنگنده و بمب افکن شیرجه ای بود. کار ساخت گراف سپلین هنگام آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ حدود ۸۵٪ پیشرفت داشت. گراف سپلین هیچگاه تکمیل نشد و به دلیل تغییر اولویت های آلمان در جنگ، هرگز عملیاتی نگردید. این شناور تمام مدت زمان جنگ را در دریای بالتیک ماند. با نزدیک شدن شکست آلمان، خدمه شناور آن را ماه مارس سال ۱۹۴۵ در نزدیکی ساحل اشتتین غرق کردند. شوروی آن را ماه مارس سال ۱۹۴۶ از آب بیرون آورد. گراف سپلین در نهایت ۱۷ ماه بعد، در آزمایش تسلیحاتی در شمال لهستان غرق شد. لاشه این ناو هواپیمابر توسط یک کشتی تحقیقاتی لهستانی در ژوئیه ۲۰۰۶ کشف شد.
پس از پایان مرحله طراحی و تأیید آن توسط فرماندهی نیروی دریایی، کارخانه کشتی سازی دویچه ورکه در کیل روز ۱۶ نوامبر سال ۱۹۳۵ قراردادی برای ساخت این ناو هواپیمابر دریافت کرد. این کارخانه در این زمان با تمام ظرفیت در حال ساخت انواع شناورهای جنگی دیگر بود. از این روکار ساخت با مقداری تأخیر آغاز شد. بیست روز پس از اتمام ساخت نبردناو گنایزناو، مازه ناو هواپیمابر روز ۲۸ دسامبر سال ۱۹۳۶ در لعزشگاه شماره ۱ قرار گرفت. تقریباً دو سال بعد روز ۸ دسامبر سال ۱۹۳۸ این ناو هواپیمابر با نام گراف سپلین به آب انداخته شد. ادامه کار به صورت معمول در سال ۱۹۳۹ انجام گرفت. ماه اوت این سال پیش بینی می شد کار ساخت هفته های واپسین سال ۱۹۴۰ به پایان برسد و کارآزمایی دریایی زمستان همان سال صورت پذیرد. هنگام آغاز جنگ جهانی دوم حدود ۸۵ درصد از فرایند ساخت پیش رفته بود. موتورخانه و توپ های ۱۵ سانتی متری نصب شده بود و تنها چند قسمت فرعی که از پیش آماده شده بود، می بایست در محل خود قرار می گرفت. در ابتدا ساخت وساز طبق برنامه پیش می رفت اما در ادامه به زودی با نهاده شدن تأکید بر تولید او - بوت ها، با تأخیر همراه شد. در نهایت روز ۲۹ آوریل سال ۱۹۴۰ فرمانده نیروی دریایی توصیه به توقف کامل کار ساخت نمود؛ زیرا حتی در صورت اتمام آن طبق برنامه، گراف سپلین از نظر تسلیحات توپخانه آماده بهره گیری نبود. پیش از این توپ های ۱۵ سانتی متری از ناو هواپیمابر جدا و برای تقویت دفاع ساحلی به نروژ و تسلیحات ضدهوایی به نقاط دیگری فرستاده شده بودند. روز ۶ ژوئیه سال ۱۹۴۰ گراف سپلین برای در امان ماندن از تهدید رو به فزونی حملات هوایی، به گوتنهافن یدک کشی شد. در این مکان از آن به عنوان انبار شناور سخت چوب های نیروی دریایی استفاده گردید. اوایل سال ۱۹۴۱، پیش از آغاز تهاجم آلمان به شوروی، گراف سپلین این بار جهت دور ماندن از حملات هوایی احتمالی شوروی، به اشتتین منتقل گشت و روز ۲۱ ژوئیه در آن لنگر انداخت. با عدم وقوع هر گونه حمله هوایی، ناو هواپیمابر مجدداً به گوتنهافن بازگردانده شد. [ ۱]
wiki: ناو هواپیمابر گراف سپلین