ناهوگ
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
نام این ده در پارسی میانه بدین ریخت بوده: اَنآهوگ anāhōg که مرکب است از پیشوند نفی ساز اَن و واژه ی آهو که معنای عیب، ایراد و نقص می دهد و با آهو ی جانور کاملا بی پیوند و بی همبستگی و از ان، واژه ای جدا
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
به شمار می رود گرچه در پارسی کنونی تلفظ انها همسان است. در پارسی میانه و نیز اوایل پارسی نو این دو واژه یکسان نوشته، اما ناهمسان تلفظ می شده اند زیرا که آهو بمعنای عیب و ایراد با واو مجهول، و آهو بمعنای غزال با واو معروف تلفظ می شده است.