ناهمال

لغت نامه دهخدا

ناهمال. [ هََ ] ( ص مرکب ) ناهمتا. بی مانند. بی نظیر. بی برابر. بی همسر. ( از ناظم الاطباء ). بی رقیب. که همال و همتائی ندارد. بی همال :
ز پیوند مهراب و از مهرزال
وز آن هر دو آزاده ناهمال.
فردوسی.
به رهام گفت این یل ناهمال
دلیر و سبکسر مرا بود خال.
فردوسی.
|| مخالف. مقابل. ( از ناظم الاطباء ). || غیرمساوی. نامساوی. بی شباهت. ( فرهنگ ولف ) :
سوم آرزو آنکه خال تواَند
پرستنده و ناهمال تواَند.
فردوسی.

فرهنگ عمید

بی همال، بی همتا، بی نظیر، بی مانند.

پیشنهاد کاربران

ناموزون
کشیدش سراپای یکسر دوال
سپهبد برید آن سر ناهمال
فردوسی

بپرس