ناهت

لغت نامه دهخدا

ناهت. [ هَِ ] ( ع اِ ) گلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). حلق. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || ( ص ) اسم فاعل از نهت است. ( اقرب الموارد ) ( از المنجد ). رجوع به نهت شود.

ناهة. [ هََ ] ( ع ص ) نفس ناهة؛ نفس بازایستاده از هر چیزی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

حلق اسم فاعل از نهت است .

پیشنهاد کاربران

بپرس