نانی مورتی

نانی مورتی ( به ایتالیایی: Nanni Moretti ) ( زاده ۱۹ اوت ۱۹۵۳ ) کارگردان، بازیگر، تهیه کننده و فیلم نامه نویس ایتالیایی است. او بیشتر به خاطر کارگردانی فیلم های خاطرات عزیز ( ۱۹۹۴ ) ( که دنباله آن را با نام آوریل در سال ۱۹۹۸ کارگردانی کرد ) ، اتاق پسر ( ۲۰۰۱ ) شناخته شده است. فیلم اتاق پسر برنده جایزه نخل طلایی در جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۱ شد.
مورتی در برونک به دنیا آمد. او هم اکنون از سال ها پیش در رم زندگی می کند. بیشتر آثار او در خارج از اروپا شناخته شده نیستند، اما در ایتالیا او را به عنوان سازنده فیلم های هزل آمیز و نامتعارفی می شناسند که معمولاً خودش هم در آنها بازی می کند. او یک بازیکن واترپلو در دسته بی ایتالیا است. مورتی در عرصه سیاست نیز به عنوان یک چپگرای صریح اللهجه شناخته می شود. او در سال ۲۰۰۲ یک اعتراض گسترده خیابانی را علیه سیلویو برلوسکونی سازمان دهی کرد. در یکی از بخش های فیلم سوسمار ( تمساح ) محصول ۲۰۰۶ مورتی یکی از سه تصویر برلوسکونی را بازی کرده و در فیلم آوریل، به وضعیت سیاسی ایتالیا پرداخته است.
دیگر ساخته او، فیلم کوتاه روز افتتاحیه کلوزآپ ( ۱۹۹۶ ) که در ستایش عباس کیارستمی کارگردان سرشناس ایرانی است، مورتی را در نقش مالک تماشاخانه ای نشان می دهد که محل برگزاری افتتاحیه فیلم کلوزآپ به کارگردانی کیارستمی است.
• من شخصی بی نیاز هستم ( ۱۹۷۶ )
• بیکاره ( ۱۹۷۸ )
• رویاهای طلایی ( ۱۹۸۱ )
• بیانکا ( سفید، ۱۹۸۴ )
• عشای ربانی به پایان می رسد ( ۱۹۸۵ )
• توپ سرخ ( ۱۹۸۹ )
• خاطرات عزیز ( ۱۹۹۳ )
• تنها کشور جهان ( ۱۹۹۴ )
• روز افتتاحیه کلوزآپ ( ۱۹۹۶ )
• آوریل ( ۱۹۹۸ )
• اتاق پسر ( ۲۰۰۱ )
• آخرین مشتری ( ۲۰۰۳ )
• سوسمار ( ۲۰۰۶ )
• خاطرات یک سینمارو ( یکی از اپیزودهای هر کس سینمای خودش ) ( ۲۰۰۷ میلادی )
• مادر من ( ۲۰۱۵ )
• ما یک پاپ داریم ( ۲۰۱۰ )
• سه طبقه ( ۲۰۲۱ )
• فردایی روشن تر ( ۲۰۲۳ )