نانچیکو ( به ژاپنی: ヌ ン チ ャ ク ) یک سلاح سرد سنتی ژاپنی ( اوکیناوایی ) است که از دو میله باریک تشکیل می شود که در انتها با یک زنجیر یا طناب کوتاه به هم متصل شده اند. این سلاح اغلب از ۲ بخش چوبی ۳۰ سانتی متری و یک زنجیر یا طناب یک اینچی تشکیل می شود. نانچیکو بیشتر در هنرهای رزمی مانند کوبودو اوکیناوایی و کاراته استفاده می شود.
یک باور عامیانه بسیار معروف می گوید که نانچیکو در اصل یک ابزار خرمن کوبی برای جداکردن برنج از شلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی آن را به شکل یک سلاح مرگبار درآوردند تا با آن به نبرد سامورایی ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچیکو را با تغییر در نوعی لگام اسب در سدهٔ هفدهم ابداع کردند. در آن زمان دایمیو ایالت ساتسوما که اوکیناوا را به نیز تصرف کرده بود، نگهداری سلاح برای کشاورزان را ممنوع کرده بود، به همین دلیل کشاورزان به سراغ سلاح های جایگزین دیگری رفتند. ظاهر نانچیکو طوری بود که مأموران حکومت آن را با نوعی اسباب بازی یا یک تکه چوب بی خطر اشتباه می گرفتند. در حالی که این تکه چوب معمولی در واقع سلاح دفاعی مؤثری بود.
با این حال نانچیکو در گذشته سلاح محبوبی نبود. این حقیقت را می توان از این نکته دریافت که در هیچ یک از ده ها کاتای سنتی کاراته از این وسیله استفاده نمی شود. این موضوع احتمالاً به دلیل کارایی ناچیز این سلاح در مقابل سلاح های دورزن همچون شمشیر و چوب بوده است، البته شخصی که مهارت خوبی در استفاده از نانچیکو داشت به راحتی می توانست چندین شخص مجهز به خنجر یا بی سلاح را شکست دهد. همچنین مخفی نگهداشتن نانچیکو هم بسیار آسان بود، در نتیجه در اوکیناوا نانچیکو در درجهٔ اول به عنوان یک وسیلهٔ دفاع شخصی در مقابل دزدان و اوباش مورد استفاده بود.
در دوران معاصر نانچیکو با توجه به ساختار ساده و کارآمدی بالا در مبارزهٔ خیابانی تولد دوباره ای یافته است. بخشی از این محبوبیت نیز به فیلم های بروس لی مربوط می شود. بروس لی از این سلاح در فیلم های خشم اژدها، راه اژدها، اژدها وارد می شود و بازی مرگ بهره جست.
از آن جا که نانچیکو یکی از سلاح های سنتی اوکیناوایی معروف به کوبودو است ارتباط نزدیکی با کاراته دارد و بسیاری از تکنیک های آن در کاراته موجود است. این سلاح وارد سبک های کره ای همچون تکواندو و هاپکیدو نیز شده است. در اسکریما هنر رزمی فیلیپینی نیز سلاحی بسیار شبیه به نانچیکو به نام تاباک تویوکو مورد استفاده است. شیوهٔ استفاده از این سلاح سبک های متفاوتی دارد. در سیستم اوکیناوایی بیشتر برای تکنیک های قفل کننده و خفه کننده از آن استفاده می شود اما در سیستم فیلیپینی بیشتر تکنیک های ضربه ای با آن انجام می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک باور عامیانه بسیار معروف می گوید که نانچیکو در اصل یک ابزار خرمن کوبی برای جداکردن برنج از شلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی آن را به شکل یک سلاح مرگبار درآوردند تا با آن به نبرد سامورایی ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچیکو را با تغییر در نوعی لگام اسب در سدهٔ هفدهم ابداع کردند. در آن زمان دایمیو ایالت ساتسوما که اوکیناوا را به نیز تصرف کرده بود، نگهداری سلاح برای کشاورزان را ممنوع کرده بود، به همین دلیل کشاورزان به سراغ سلاح های جایگزین دیگری رفتند. ظاهر نانچیکو طوری بود که مأموران حکومت آن را با نوعی اسباب بازی یا یک تکه چوب بی خطر اشتباه می گرفتند. در حالی که این تکه چوب معمولی در واقع سلاح دفاعی مؤثری بود.
با این حال نانچیکو در گذشته سلاح محبوبی نبود. این حقیقت را می توان از این نکته دریافت که در هیچ یک از ده ها کاتای سنتی کاراته از این وسیله استفاده نمی شود. این موضوع احتمالاً به دلیل کارایی ناچیز این سلاح در مقابل سلاح های دورزن همچون شمشیر و چوب بوده است، البته شخصی که مهارت خوبی در استفاده از نانچیکو داشت به راحتی می توانست چندین شخص مجهز به خنجر یا بی سلاح را شکست دهد. همچنین مخفی نگهداشتن نانچیکو هم بسیار آسان بود، در نتیجه در اوکیناوا نانچیکو در درجهٔ اول به عنوان یک وسیلهٔ دفاع شخصی در مقابل دزدان و اوباش مورد استفاده بود.
در دوران معاصر نانچیکو با توجه به ساختار ساده و کارآمدی بالا در مبارزهٔ خیابانی تولد دوباره ای یافته است. بخشی از این محبوبیت نیز به فیلم های بروس لی مربوط می شود. بروس لی از این سلاح در فیلم های خشم اژدها، راه اژدها، اژدها وارد می شود و بازی مرگ بهره جست.
از آن جا که نانچیکو یکی از سلاح های سنتی اوکیناوایی معروف به کوبودو است ارتباط نزدیکی با کاراته دارد و بسیاری از تکنیک های آن در کاراته موجود است. این سلاح وارد سبک های کره ای همچون تکواندو و هاپکیدو نیز شده است. در اسکریما هنر رزمی فیلیپینی نیز سلاحی بسیار شبیه به نانچیکو به نام تاباک تویوکو مورد استفاده است. شیوهٔ استفاده از این سلاح سبک های متفاوتی دارد. در سیستم اوکیناوایی بیشتر برای تکنیک های قفل کننده و خفه کننده از آن استفاده می شود اما در سیستم فیلیپینی بیشتر تکنیک های ضربه ای با آن انجام می شود.
wiki: نانچیکو