نانومش یک ماده دوبعدی نانوساختار غیر معدنی شبیه گرافن است. در سال ۲۰۰۳ در دانشگاه زوریخ سوئیس کشف شد. [ ۱]
نانومش شامل یک لایه منفرد از اتم های بور ( B ) و نیتروژن ( N ) است که پس از قرار گرفتن در معرض دمای بالا از سطح رودیوم یا روتنیم تمیز با بورازین تحت خلاء فوق العاده بالا، با خودآرایی به یک شبکه بسیار منظم تبدیل می شود.
نانومش مانند گروهی از منافذ شش ضلعی[ ۲] ( مانند تصویر ) در مقیاس نانومتر ( nm ) به نظر می رسد. فاصله بین دو مرکز منافذ فقط ۳٫۲ نانومتر است. در حالی که قطر هر منافذ حدود ۲ نانومتر و عمق آن ۰٫۰۵ نانومتر است. پایین ترین مناطق به شدت به فلز زیرین متصل می شوند، در حالی که سیم ها[ ۲] ( بالاترین مناطق ) فقط از طریق نیروهای چسبنده قوی در خود لایه به سطح متصل می شوند.
نانومش نیترید بور نه تنها در خلاء، [ ۱] هوا[ ۳] و برخی مایعات[ ۴] [ ۵] بلکه تا دمای ۷۹۶ درجه سانتی گراد ( ۱۰۷۰ کلوین ) نیز پایدار است. [ ۱] علاوه بر این، توانایی فوق العاده ای برای به دام انداختن مولکول ها[ ۴] و خوشه های فلزی، [ ۶] که اندازه های مشابهی با منافذ نانومش دارند، نشان می دهد و یک آرایه منظم را تشکیل می دهد. این ویژگی ها ممکن است کاربردهای این ماده را در زمینه هایی مانند عملکرد سطح، اسپینترونیک، محاسبات کوانتومی و رسانه های ذخیره سازی داده ها مانند هارد دیسک ها فراهم کنند.
نانومش h - BN یک ورقه منفرد از نیترید بور شش ضلعی که بر روی بسترهایی مانند کریستال های رودیوم Rh ( ۱۱۱ ) یا روتنیم Ru ( ۰۰۰۱ ) با فرایند خودآرایی تشکیل می شود.
سلول واحد نانومش h - BN شامل BN 13x13 یا 12x12 اتم Rh با ثابت شبکه ۳٫۲ نانومتر است. در یک مقطع به این معنی است که ۱۳ اتم بور یا نیتروژن بر روی ۱۲ اتم رودیم نشسته اند. این به معنای تغییر موقعیت نسبی هر BN نسبت به اتم های زیرلایه در یک سلول واحد است، جایی که بعضی پیوندها جذب کننده تر یا دفع کننده تر از سایر پیوندها هستند ( پیوند انتخابی محل ) ، که باعث ایجاد موج دار شدن نانومش می شود ( مانند تصویر )
دامنه موج دار نانومش ۰٫۰۵ نانومتر یک اثر قوی بر ساختار الکترونیکی ایجاد می کند، جایی که دو ناحیه BN مجزا مشاهده می شود. آنها به راحتی در تصویر بالا، که یک اندازه گیری میکروسکوپ تونل روبشی ( STM ) است، و همچنین در تصویر پایین که نشان دهنده یک محاسبه نظری از همان ناحیه است، شناسایی می شوند. یک ناحیه به شدت محدود اختصاص داده شده به منافذ در تصویر پایین زیر به رنگ آبی قابل مشاهده است ( مرکز حلقه های روشن در تصویر پایین ) و یک ناحیه با محدود ضعیف اختصاص داده شده به سیم ها در تصویر بالا زیر زرد - قرمز به نظر می رسد ( منطقه بین حلقه ها در تصویر بالا ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنانومش شامل یک لایه منفرد از اتم های بور ( B ) و نیتروژن ( N ) است که پس از قرار گرفتن در معرض دمای بالا از سطح رودیوم یا روتنیم تمیز با بورازین تحت خلاء فوق العاده بالا، با خودآرایی به یک شبکه بسیار منظم تبدیل می شود.
نانومش مانند گروهی از منافذ شش ضلعی[ ۲] ( مانند تصویر ) در مقیاس نانومتر ( nm ) به نظر می رسد. فاصله بین دو مرکز منافذ فقط ۳٫۲ نانومتر است. در حالی که قطر هر منافذ حدود ۲ نانومتر و عمق آن ۰٫۰۵ نانومتر است. پایین ترین مناطق به شدت به فلز زیرین متصل می شوند، در حالی که سیم ها[ ۲] ( بالاترین مناطق ) فقط از طریق نیروهای چسبنده قوی در خود لایه به سطح متصل می شوند.
نانومش نیترید بور نه تنها در خلاء، [ ۱] هوا[ ۳] و برخی مایعات[ ۴] [ ۵] بلکه تا دمای ۷۹۶ درجه سانتی گراد ( ۱۰۷۰ کلوین ) نیز پایدار است. [ ۱] علاوه بر این، توانایی فوق العاده ای برای به دام انداختن مولکول ها[ ۴] و خوشه های فلزی، [ ۶] که اندازه های مشابهی با منافذ نانومش دارند، نشان می دهد و یک آرایه منظم را تشکیل می دهد. این ویژگی ها ممکن است کاربردهای این ماده را در زمینه هایی مانند عملکرد سطح، اسپینترونیک، محاسبات کوانتومی و رسانه های ذخیره سازی داده ها مانند هارد دیسک ها فراهم کنند.
نانومش h - BN یک ورقه منفرد از نیترید بور شش ضلعی که بر روی بسترهایی مانند کریستال های رودیوم Rh ( ۱۱۱ ) یا روتنیم Ru ( ۰۰۰۱ ) با فرایند خودآرایی تشکیل می شود.
سلول واحد نانومش h - BN شامل BN 13x13 یا 12x12 اتم Rh با ثابت شبکه ۳٫۲ نانومتر است. در یک مقطع به این معنی است که ۱۳ اتم بور یا نیتروژن بر روی ۱۲ اتم رودیم نشسته اند. این به معنای تغییر موقعیت نسبی هر BN نسبت به اتم های زیرلایه در یک سلول واحد است، جایی که بعضی پیوندها جذب کننده تر یا دفع کننده تر از سایر پیوندها هستند ( پیوند انتخابی محل ) ، که باعث ایجاد موج دار شدن نانومش می شود ( مانند تصویر )
دامنه موج دار نانومش ۰٫۰۵ نانومتر یک اثر قوی بر ساختار الکترونیکی ایجاد می کند، جایی که دو ناحیه BN مجزا مشاهده می شود. آنها به راحتی در تصویر بالا، که یک اندازه گیری میکروسکوپ تونل روبشی ( STM ) است، و همچنین در تصویر پایین که نشان دهنده یک محاسبه نظری از همان ناحیه است، شناسایی می شوند. یک ناحیه به شدت محدود اختصاص داده شده به منافذ در تصویر پایین زیر به رنگ آبی قابل مشاهده است ( مرکز حلقه های روشن در تصویر پایین ) و یک ناحیه با محدود ضعیف اختصاص داده شده به سیم ها در تصویر بالا زیر زرد - قرمز به نظر می رسد ( منطقه بین حلقه ها در تصویر بالا ) .
wiki: نانومش