نانولوله های کربنی کاربردهای وسیعی در پزشکی نوین پیدا کرده اند و مشخصا به صورتی وسیع در حوزه دارورسانی و حسگرهای زیستی به کار می روند. [ ۱] سرطان به عنوان بیماری رشد و تولید مثل غیر نرمال سلول ها، یکی از اولین زمینه هایی بود که کاربرد نانوله های کربنی در دارورسانی مربوط به آن، مورد مطالعه قرار گرفت. [ ۲] در حال حاضر روش های درمانی سرطان، جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی است که غالباً روش هایی دردآور و پرهزینه با اثرات جانبی شدید است. پژوهش ها برای دارورسانی هدفمند به کمک نانولوله های کربنی به مناطق تحت تأثیر سرطان، نشان می دهد پتانسیل زیادی برای استفاده از این ساختارها برای کاهش درد و هزینه و اثرات جانبی در درمان سلول های سرطانی وجود دارد. [ ۳]
از سال ۲۰۰۴ نانو لوله های کربنی به طور گسترده به عنوان حامل های دارویی برای انتقال درون سلولی داروهایی شیمی درمانی، پروتئین ها و ژن ها، مورد بررسی قرار گرفته اند.
درمان درون تنی سرطان با استفاده از نانو لوله های کربنی در آزمایش های بر روی حیوانات توسط گروه های پژوهشی مختلف اثبات شده است. نانو لوله های کربنی عامل دار شده می توانند به عنوان حامل های مولکولی در دارورسانی درون تنی و برون تنی استفاده شود که این ساختار در کاربردهای درمان سرطان مورد استفاده قرار گرفته است. [ ۴]
کشف نانو لوله های چند دیواره در سال 1991, موجب شده است که فعالیت های تحقیقاتی گسترده ای درعلوم , به بحث نانولوله های کربنی و کاربردهای آنها اختصاص یابد. دلیل عمده این مسأله تکامل ساختاری مورد انتظار آنها، اندازه کوچک، چگالی کم، سختی بالا، استحکام بالا و خواص عالی الکتریکی آنهاست . همچنین تاکنون خواص بسیار خارقالعادهای از این ماده به دست آمده است که از آن جمله میتوان به مقاومت مکانیکی ( صد برابر فولاد ) ، وزن کم ( یک ششم فولاد ) هدایت حرارتی ( تقریباً دو برابر الماس در دمای اتاق ) ، هدایت الکتریستیه ( 109×1 آمپر بر سانتی متر مربع در مقایسه با 106×1 آمپر بر سانتی متر مربع برای مس ) ، رفتار الکترونیکی متفاوت ( هادی یا نیمههادی بودن بر حسب ساختار اتمی ) و استحکام کششی خارجی ترین جدارة آن که 100 برابر بیشتر از آلومینیوم است، اشاره کرد. [ ۵] نسل اخیر کامپوزیت های مورد استفاده برای تعویض استخوان ها و دندانها، مخلوط خاصی از ذرات پرکننده و شیشه ها هستند که دارای خواص مکانیکی ک افی در مقایسه با بافت اسکلتی هستند. در سال های اخیر تکمیل یک عضله مصنوعی با استفاده از نانولوله کربنی، قدمی دیگر در راستای کاربردهای زیست پزشکی بوده است. نانولوله های کربنی در دارورسانی نیز به کار می روند. آنها می توانند بدون هیچ جراحتی در محل هایی که دارو مورد نیاز است کشت گردیده، به آهستگی دارو را در طول درمان آزاد سازند. همچنین نانولوله های کربنی نویدبخش آینده ای روشن در آزمایش های سلولی هستند، زیرا که می توانند به عنوان لوله های نانویی برای توزیع حجم های بسیار کوچک از سیال یا گاز در داخل سلولهای زنده یا بر روی سطوح، به کار گرفته شوند. به طور کلی نانولوله های کربنی به عنوان موادی رساناتر از مس، محکمتر از فولاد و سبکتر از آلومینیوم و سخت تر از الماس از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. زمانی که تولید نانولوله به صورت انبوه و اقتصادی امکان پذیر شود، نانو لوله ها مواد اصلی و اساسی قرن 21 خواهند شد؛ چرا که هم اکنون از آنها به عنوان مادة راهبردی این قرن یاد می شود. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز سال ۲۰۰۴ نانو لوله های کربنی به طور گسترده به عنوان حامل های دارویی برای انتقال درون سلولی داروهایی شیمی درمانی، پروتئین ها و ژن ها، مورد بررسی قرار گرفته اند.
درمان درون تنی سرطان با استفاده از نانو لوله های کربنی در آزمایش های بر روی حیوانات توسط گروه های پژوهشی مختلف اثبات شده است. نانو لوله های کربنی عامل دار شده می توانند به عنوان حامل های مولکولی در دارورسانی درون تنی و برون تنی استفاده شود که این ساختار در کاربردهای درمان سرطان مورد استفاده قرار گرفته است. [ ۴]
کشف نانو لوله های چند دیواره در سال 1991, موجب شده است که فعالیت های تحقیقاتی گسترده ای درعلوم , به بحث نانولوله های کربنی و کاربردهای آنها اختصاص یابد. دلیل عمده این مسأله تکامل ساختاری مورد انتظار آنها، اندازه کوچک، چگالی کم، سختی بالا، استحکام بالا و خواص عالی الکتریکی آنهاست . همچنین تاکنون خواص بسیار خارقالعادهای از این ماده به دست آمده است که از آن جمله میتوان به مقاومت مکانیکی ( صد برابر فولاد ) ، وزن کم ( یک ششم فولاد ) هدایت حرارتی ( تقریباً دو برابر الماس در دمای اتاق ) ، هدایت الکتریستیه ( 109×1 آمپر بر سانتی متر مربع در مقایسه با 106×1 آمپر بر سانتی متر مربع برای مس ) ، رفتار الکترونیکی متفاوت ( هادی یا نیمههادی بودن بر حسب ساختار اتمی ) و استحکام کششی خارجی ترین جدارة آن که 100 برابر بیشتر از آلومینیوم است، اشاره کرد. [ ۵] نسل اخیر کامپوزیت های مورد استفاده برای تعویض استخوان ها و دندانها، مخلوط خاصی از ذرات پرکننده و شیشه ها هستند که دارای خواص مکانیکی ک افی در مقایسه با بافت اسکلتی هستند. در سال های اخیر تکمیل یک عضله مصنوعی با استفاده از نانولوله کربنی، قدمی دیگر در راستای کاربردهای زیست پزشکی بوده است. نانولوله های کربنی در دارورسانی نیز به کار می روند. آنها می توانند بدون هیچ جراحتی در محل هایی که دارو مورد نیاز است کشت گردیده، به آهستگی دارو را در طول درمان آزاد سازند. همچنین نانولوله های کربنی نویدبخش آینده ای روشن در آزمایش های سلولی هستند، زیرا که می توانند به عنوان لوله های نانویی برای توزیع حجم های بسیار کوچک از سیال یا گاز در داخل سلولهای زنده یا بر روی سطوح، به کار گرفته شوند. به طور کلی نانولوله های کربنی به عنوان موادی رساناتر از مس، محکمتر از فولاد و سبکتر از آلومینیوم و سخت تر از الماس از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. زمانی که تولید نانولوله به صورت انبوه و اقتصادی امکان پذیر شود، نانو لوله ها مواد اصلی و اساسی قرن 21 خواهند شد؛ چرا که هم اکنون از آنها به عنوان مادة راهبردی این قرن یاد می شود. [ ۶]
