نانسی میتفورد

نانسی فریمن میتفورد ( انگلیسی: Nancy Mitford; ۲۸ نوامبر ۱۹۰۴ – ۳۰ ژوئن ۱۹۷۳ ) معروف به نانسی میتفورد رمان نویس، زندگی نامه نویس و روزنامه نگار انگلیسی بود. او که بزرگ ترین فرزند خانواده میتفورد بود، به عنوان یکی از «جوانان روشنفکر» در صحنه اجتماعی لندن در دوره میان دوجنگ تلقی می شد. او چندین رمان در مورد زندگی جامعه طبقات بالا در انگلیس و فرانسه نوشت و به عنوان یک طنزپرداز تند و اغلب تحریک آمیز شناخته می شود. او همچنین به عنوان نویسنده زندگی نامه های تاریخی محبوب شهرت دارد.
میتفورد از دوران کودکی ممتازی به عنوان دختر بزرگ برخوردار بود. پدرش دیوید فریمن - میتفورد، بعدها دومین بارون رددیل شد. او که به صورت خصوصی تحصیل کرده بود، قبل از انتشار اولین رمان خود در سال ۱۹۳۱، هیچ آموزش به عنوان نویسنده نداشت. این تلاش اولیه و سه تلاشی که به دنبال آن انجام شد، شور و هیجان کمی ایجاد کرد. دو رمان نیمه اتوبیوگرافیک او پس از جنگ، تعقیب عشق ( ۱۹۴۵ ) و عشق در آب و هوای سرد ( ۱۹۴۹ ) شهرت او را تثبیت کردند.
ازدواج میتفورد با پیتر راد ( ۱۹۳۳ ) برای هر دو رضایت بخش نبود. آنها در سال ۱۹۵۷ پس از یک جدایی طولانی طلاق گرفتند. در طول جنگ جهانی دوم، او با یک افسر فرانسه آزاد، گاستون پالوسکی، که عشق زندگی او بود، رابطه برقرار کرد. پس از جنگ، میتفورد در فرانسه اقامت گزید و تا زمان مرگش در آنجا زندگی کرد و از طریق نامه ها و ملاقات های منظم با بسیاری از دوستان انگلیسی خود ارتباط برقرار کرد.
در طول دهه ۱۹۵۰، میتفورد مفهوم زبان «U و غیر یو» ( "U" ( upper ) and "non - U" ) را توسعه داد، که به موجب آن منشأ و جایگاه اجتماعی با کلماتی که در گفتار روزمره استفاده می شوند شناسایی می شدند و بخشی از اصطلاحات گفتمان رایج گویش های اجتماعی در بریتانیا در دهه ۱۹۵۰ بود. او این کار را به عنوان یک شوخی در نظر گرفته بود، اما بسیاری آن را جدی گرفتند و میتفورد یک مرجع در آداب و تربیت و پرورش به حساب می آمد.
سال های بعدی او تلخ و شیرین بود، موفقیت مطالعات زندگی نامه ای او دربارهٔ مادام دو پومپادور، ولتر و لوئی چهاردهم در تضاد با شکست نهایی رابطه او با پالوسکی بود. از اواخر دهه ۱۹۶۰ سلامت او رو به وخامت گذاشت و چندین سال قبل از مرگش در سال ۱۹۷۳ بیماری دردناکی را تحمل کرد. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور شده است.