نانْسِن، فریتْیوف (۱۸۶۱ـ۱۹۳۰)(Nansen, Fridtjof)
نانْسِن، فریتْیوف
مکتشف و دانشمند نروژی. در ۱۸۹۳، با کشتی فرام به سمت قطب شمال حرکت کرد. این کشتی به آرامی با جریان یخ ها به سمت شمال رانده می شد. نانسن و یالمار یوهانسن (۱۸۶۷ـ۱۹۲۳)، که او را همراهی می کرد، پیاده به سمت شمال حرکت کردند و به عرض جغرافیایی ۸۶ درجه و ۱۴ دقیقه شمالی رسیدند که بالاترین عرض فتح شده بود. پس از جنگ جهانی اول، نمایندۀ عالی رتبۀ جامعه ملل در امور پناهندگان شد. در ۱۹۲۲، به سبب کارهای امدادی اش پس از جنگ جهانی اول جایزه صلح نوبل گرفت. گذرنامه نانسن، که برای افراد بدون مرز صادر می شود، به نام اوست. در استور ـ فرون نروژ زاده شد و قبل از آن که با کشتی وایکینگ به کشف قطب برود (۱۸۸۲)، در دانشگاه کریستیانا، دانشگاه اسلوی فعلی، و در ناپل درس خواند. پس از بازگشت از قطب، سرپرست موزۀ تاریخ طبیعی برگن شد، اما در ۱۸۸۸، نتوانست از پذیرش دعوت پیوستن به سفری تحقیقاتی برای گذر از گرین لند خودداری کند. در ۱۸۹۷، استاد جانورشناسی و در ۱۹۰۸، استاد اقیانوس شناسی دانشگاه کریستیانا شد. درپی کسب مشاغل دانشگاهی سیاستمدار شد و در مذاکرات صلحی شرکت کرد که منجر به جدایی نروژ از سوئد شد. نانسن اولین سفیر نروژ در بریتانیای کبیر بود (۱۹۰۶). پس از جنگ جهانی اول، در بازگرداندن زندانیان جنگ در اروپا نقش داشت. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، مسئول امداد صلیب سرخ ولگا و جنوب اوکراین در روسیه بود.
نانْسِن، فریتْیوف
مکتشف و دانشمند نروژی. در ۱۸۹۳، با کشتی فرام به سمت قطب شمال حرکت کرد. این کشتی به آرامی با جریان یخ ها به سمت شمال رانده می شد. نانسن و یالمار یوهانسن (۱۸۶۷ـ۱۹۲۳)، که او را همراهی می کرد، پیاده به سمت شمال حرکت کردند و به عرض جغرافیایی ۸۶ درجه و ۱۴ دقیقه شمالی رسیدند که بالاترین عرض فتح شده بود. پس از جنگ جهانی اول، نمایندۀ عالی رتبۀ جامعه ملل در امور پناهندگان شد. در ۱۹۲۲، به سبب کارهای امدادی اش پس از جنگ جهانی اول جایزه صلح نوبل گرفت. گذرنامه نانسن، که برای افراد بدون مرز صادر می شود، به نام اوست. در استور ـ فرون نروژ زاده شد و قبل از آن که با کشتی وایکینگ به کشف قطب برود (۱۸۸۲)، در دانشگاه کریستیانا، دانشگاه اسلوی فعلی، و در ناپل درس خواند. پس از بازگشت از قطب، سرپرست موزۀ تاریخ طبیعی برگن شد، اما در ۱۸۸۸، نتوانست از پذیرش دعوت پیوستن به سفری تحقیقاتی برای گذر از گرین لند خودداری کند. در ۱۸۹۷، استاد جانورشناسی و در ۱۹۰۸، استاد اقیانوس شناسی دانشگاه کریستیانا شد. درپی کسب مشاغل دانشگاهی سیاستمدار شد و در مذاکرات صلحی شرکت کرد که منجر به جدایی نروژ از سوئد شد. نانسن اولین سفیر نروژ در بریتانیای کبیر بود (۱۹۰۶). پس از جنگ جهانی اول، در بازگرداندن زندانیان جنگ در اروپا نقش داشت. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، مسئول امداد صلیب سرخ ولگا و جنوب اوکراین در روسیه بود.
wikijoo: نانسن،_فریتیوف_(۱۸۶۱ـ۱۹۳۰)