ناندان

لغت نامه دهخدا

نان دان. ( اِ مرکب ) جای نان. صندوق یا سبدی که نان در آن نهند. نان دانی. رجوع به ناندانی شود.

فرهنگ عمید

۱. جای نان، ظرف نان.
۲. [عامیانه، مجاز] محل رزق وروزی.

پیشنهاد کاربران

بپرس