نان و حلوا

نان و حَلْوا
(یا: سَوانح السفر الحجاز) منظومه ای عرفانی و اخلاقی، سرودۀ شیخ بهایی، به فارسی. این منظومه که سرشار است از واژگان عربی و مشحون است از حکایات و پندهای اخلاقی، در بحر رمل مسدس مقصور، سروده شده است. سراینده در این منظومه، که به منظور تنبّه اهل مدرسه و تدریس سروده شده است، مخاطبان را به عزلت نشینی و پرهیز از ظواهر دنیاوی، و بسنده نکردن به علم ظاهری تشویق کرده است. این منظومه در ذیل کلیات شیخ بهایی به چاپ رسیده است.