نان تنگی

لغت نامه دهخدا

نان تنگی. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) کمیابی نان. قحطی. خشکسالی :
از این مرد ما را زیانها رسید
ز نان تنگی آفت به جانها رسید.

نظامی.

کمیابی نان . قحطی . خشکسالی

قحطی
نایابی
فقر و فاقه
ازین روی ما را زیان ها رسد
ز نان تنگی آفت به جان ها رسد
✏ �نظامی�