نامی خیرابادی

لغت نامه دهخدا

( نامی خیرآبادی ) نامی خیرآبادی. [ ی ِ خ َ ] ( اِخ ) ( مولوی حاجی... ) تراب علی ،متخلص به نامی. از پارسی گویان هند است و به روایت مؤلف تذکره نتایج الافکار: در خیرآباد لکهنو تولد یافت ، سپس به کلکته رفت و از آنجا سفری به ایران و عربستان کرد و سرانجام به مدرس بازگشت و به سال 1241 هَ. ق. درگذشت. او راست :
ازمن ای همدم چه پرسی باعث تأخیر اشک
خار مژگان میشود هر لحظه دامنگیر اشک.
هر زمان دست کشان میبردم جذبه عشق
از پی سجده به طاق خم ابروی کسی
نیست از بخت بدم چشم امید آنکه بود
دست در دست و سرم بر سر زانوی کسی.
رجوع به تذکره ٔشمع انجمن ص 466 شود.

فرهنگ فارسی

( نامی خیر آبادی ) تراب علی متخلص به نامی از پارسی گویان هند است .

پیشنهاد کاربران

بپرس