نامی بدایونی

لغت نامه دهخدا

نامی بدایونی. [ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) عبدالغنی بدایونی ، متخلص به نامی. از پارسی گویان قرن سیزدهم هندوستان است و به روایت مؤلف صبح گلشن در جبل پورهند به خدمت انگلیسان مشغول بوده است. او راست :
مرا بر سینه صد داغ است و باور نیست جانان را
مسلمانان از این غم چاک خواهم زد گریبان را.
در تاب اگر شود سر زلفت ز آه ما
نبود عجب ز طالع بخت سیاه ما.
رجوع به قاموس الاعلام ج 6و تذکره صبح گلشن ص 501 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس