نامی اردوبادی. [ ی ِ اُ ] ( اِخ ) در اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم میزیسته و با صادقی کتابدار مؤلف مجمع الخواص معاصر بوده است و مؤلف مزبور از وی در ضمن نقل خاطراتی این بیت را ثبت کرده است : بدر منیر ما نه همین دلپذیر ماست خورشید سایه پروربدر منیر ماست. رجوع به مجمع الخواص ص 214 و دانشمندان آذربایجان ص 369 شود .
