نامه دوم به قرنتیان

معرفی نامهٔ دوّم پولُس رسول به قُرِنتیان
معلّمان و واعظانی دروغین به کلیسای قُرِنتُس رسوخ کرده بودند که در صداقت پولُس و اقتدار رسالت او تردید کرده، اتهاماتی به او می زدند. پولُس در این رساله به دفاع از خود می پردازد. او اشتیاق عمیق خود را به حفظ دوستی نشان می دهد و شادی خود را از برقراری آشتی بیان می دارد.
پولُس در بخش نخست نامه، به بررسی رابطه خود با کلیسای قُرِنتُس می پردازد و توضیح می دهد که چرا به اهانت مخالفان خود در کلیسا و ادعاهای آنها به شدّت پاسخ داده است. سپس با شادی بیان می کند که لحن تندش به توبه و آشتی انجامیده است. پس از آن، از کلیسا می خواهد هدیه ای سخاوتمندانه برای مسیحیان نیازمند یهودیه آماده کنند. در فصل های پایانی، پولُس به دفاع از رسالت خود در برابر اشخاصی می پردازد که در قُرِنتُس در لباس رسولان واقعی ظاهر شده بودند. همین ها بودند که رسالت پولُس را مورد تردید قرار می دادند.
یکی از جنبه های مهم این رساله آن است که از لابه لای گفته های پولُس و دردِدل های او، به خصوصیات شخصیت او پی می بریم و صداقت و خلوص نیّت او را، چه در زندگی شخصی و چه در خدمت به مسیح، مشاهده می کنیم.
۱ - مقدمه ( ۱:۱ - ۱۱ ) ۲ - پولُس و کلیسای قُرِنتُس ( ۱:۱۲ تا ۷:۱۶ ) ۳ - هدیه برا ی مسیحیانِ یهودیه ( ۸:۱ تا ۹:۱۵ ) ۴ - دفاع پولُس از اقتدارش به عنوان رسول ( ۱۰:۱ تا ۱۳:۱۰ ) ۵ - بخش پایانی ( ۱۳:۱۱ - ۱۳ )