نامطبوعی

لغت نامه دهخدا

نامطبوعی. [ م َ] ( حامص مرکب ) صفت نامطبوع. رجوع به نامطبوع شود.

۱ - ناخوشایندی .۲ - بی قدری حقارت .

asperity (اسم)

ترشی، خرق، تلخی و خشونت، خشونت، نامطبوعی

unpleasantness (اسم)

نامطبوعی، ناخشنودی، وضع نامناسب

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید