نامرمد. [ م ُ م َ ] ( ص مرکب ) که چشمش سالم و بی عیب است. که چشمش بی آفت است. مقابل مرمد و رمداء : مادح خورشید مداح خود است که دو چشمم سالم و نامرمد است.مولوی.
