نامرادی بردن. [ م ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) ناکامی کشیدن. حسرت کشیدن. تحمل رنج و نومیدی کردن : اگر هرچه باشد مرادت خوری ز دوری بسی نامرادی بری.سعدی.
