نامبرداری

لغت نامه دهخدا

نامبرداری. [ ب ُ ] ( حامص مرکب ) شهرت. معروفیت. مشهور و نامور بودن. ناموری. سرشناسی. صفت نامبردار. رجوع به نامبردار شود.

فرهنگ فارسی

شهرت معروفیت .

پیشنهاد کاربران

بپرس