نام پرور

لغت نامه دهخدا

نامپرور. [پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) نامدار. نامبردار :
چو رامین را بدید آن نام پرور
نبودش دیده را دیدار باور.

( ویس و رامین ).

( صفت ) نام بردارنامدار: چو رامین را بدید آن نام پرور نبودش دیده را دیدار باور. ( ویس ورامین )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید