نام مستعار

کاربرد نام مستعار در سازمان های سیاسی و نظامی که فعالیت مخفی دارند نیز رایج است. نام مستعار را بسته به شغل صاحب آن گاه نام قلمی ( برای نویسندگان ) یا نام هنری ( برای هنرمندان و بازیگران ) یا تخلص ( برای شاعران ) نیز می گویند.
برخی از نام های مستعار مشهور
فرح پهلوی: فرح دیبا
ا. بامداد: احمد شاملو
ابوعمار: یاسر عرفات
ابومازن: محمود عباس
ابی: ابراهیم حامدی
اج: آدام جوزف کپلند
آریامهر: محمدرضا پهلوی
اسپرانتو: لودویک زامنهوف ( سازندهٔ زبان بین المللی اسپرانتو )
استالین: یوسف ویساریونوویچ ژوگاشویلی
اسلش: سائول هادسون
امینم: مارشال بروس مدرز سوم
آندرتیکر: مارک ویلیام کالاوی
اینا: النا الکساندرا آپوستولیانو
بالتوس: بالتازار کلوسوفسکی درولا
بروس لی: لی جی فان
بسیج خلخالی: محمدقلی نوروزی
بیگ شو: پول دونالد وایت، جونیور
بلادونا: میشل آنه سینکلر
پیت بول: آرماندو کریستین پرز
پینک: آلیسیا مور
تروتسکی: لو داویدوویچ برونشتاین
تیتو: جوزپ بروز
جان وین: ماریون موریسون
جانی سینز: استیو ولف
جانی ناکسویل: فیلیپ جان کلپ
جکی چان: چان کُونگ سانگ
حافظ: خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی
حسین رهجو: میر حسین موسوی
دوسو دوسی: جیووانی دی نیکولو دِ لاتِری
دوناتلو: دوناتو دی نیکولو دی بتو باردی
رافی: هاکوپ ملیک - هاکوپیان
رضا پیشرو: محمدرضا ناصری آزاد
ریچارد شیردل: ریچارد یکم انگلستان
ری میستریو: اسکار گوتیئرز
سعدی: ابومحمّد مُشرف الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف
سندی: شهرام آذر
سی ام پانک: فیلیپ جک بروکس
شَر اعظم: شاهین نجفی
شهریار: سید محمدحسین بهجت تبریزی
شیمس: استفان فارلی
صلاح الدین: صلاح الدین یوسف اَیّوبی
علی حسن المجید: علی حسن المجید التکریتی
کاراواجو: میکل آنجلو مریسی دا کاراواجو
کالیگولا: گایوس یولیوس سزار کالیگولا اگوستوس ژرمانیکوس
کانالتو: جووانی آنتونیو کانال
کریس انجل: کریستفر نیکولاس سارانتاکوس
کیتی پری: کاترین الیزابت هادسون
گاندی: مهانداس کارامچاند گاندی
گوگوش: فائقه آتشین
گوهر مراد: غلامحسین ساعدی
لرد: الا یلیچ - اوکانر
لنین: ولادیمیر ایلیچ اولیانف
لِیتو: بهزاد داور پناه
لو کوربوزیه: شارل - ادوار ژانِره - گری
لیدی گاگا: استفانی جوآن انجلینا جرمنوتا
لئون تروتسکی: لئون داویدوویچ تروتسکی
م. امید: مهدی اخوان ثالث
مارک توین: ساموئل لنگهورن کلمنس
مریلین منسون: برایان هیو وارنر
مریلین مونرو: نورما جین مورتنسون
منصور: منصور جعفری ممقانی
مولانا: جلال الدین محمد بلخی
ناصرخسرو: ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی
نظامی گنجوی: جمال الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد
نیکلا بورباکی: نام گروهی از ریاضی دانان فرانسوی
نیکی میناژ: اونیکا تانیا ماراژ
نیما یوشیج: علی اسفندیاری
نیوتن: سِر ایزاک نیوتن
ه. الف سایه: هوشنگ ابتهاج
هایده: معصومه دده بالا
هیچ کس: سروش لشکری
حسین تهی: سیدحسین موسوی
ابومریم: سیدحمیدرضا تقوی
عزیز: عزیز جعفری
ویتامین سی: کلین آن فیزپاتریک
اقیانوس: الهیار ملکشاهی
Fictitious name assumed for a particular purpose
A pseudonym ( /ˈsjuːdənɪm/; from Ancient Greek ψευδώνυμος ( pseudṓnumos ) 'falsely named' ) or alias ( /ˈeɪli. əs/ ) is a fictitious name that a person or group assumes for a particular purpose, which differs from their original or true name ( orthonym ) . This also differs from a new name that entirely or legally replaces an individual's own. Most pseudonym holders use pseudonyms because they wish to remain anonymous, but anonymity is difficult to achieve and often fraught with legal issues.
Scope
Pseudonyms include stage names, user names, ring names, pen names, nicknames, aliases, superhero or villain identities and code names, gamer identifications, and regnal names of emperors, popes, and other monarchs. Historically, they have sometimes taken the form of anagrams, Graecisms, and Latinisations, although there may be many other methods of choosing a pseudonym.
Pseudonyms should not be confused with new names that replace old ones and become the individual's full - time name. Pseudonyms are "part - time" names, used only in certain contexts – to provide a more clear - cut separation between one's private and professional lives, to showcase or enhance a particular persona, or to hide an individual's real identity, as with writers' pen names, graffiti artists' tags, resistance fighters' or terrorists' noms de guerre, and computer hackers' handles. Actors, voice - over artists, musicians, and other performers sometimes use stage names, for example, to better channel a relevant energy, gain a greater sense of security and comfort via privacy, more easily avoid troublesome fans/"stalkers", or to mask their ethnic backgrounds.
In some cases, pseudonyms are adopted because they are part of a cultural or organisational tradition: for example devotional names used by members of some religious institutes, and "cadre names" used by Communist party leaders such as Trotsky and Lenin.
A pseudonym may also be used for personal reasons: for example, an individual may prefer to be called or known by a name that differs from their given or legal name, but is not ready to take the numerous steps to get their name legally changed; or an individual may simply feel that the context and content of an exchange offer no reason, legal or otherwise, to provide their given or legal name.
A collective name or collective pseudonym is one shared by two or more persons, for example the co - authors of a work, such as Carolyn Keene, Erin Hunter, Ellery Queen, Nicolas Bourbaki, or James S. A. Corey.