نام شکسته

لغت نامه دهخدا

نام شکسته. [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بدنام :
زیر فلک نیست هیچ جنس و گر هست
هست بنوعی ز دهر نام شکسته.

خاقانی.

با نام شکستگان نشستن
نام من و نام خود شکستن.

نظامی.

خوارکرده بدنام کرده جمع:نام شکستگان: بانام شکستگان نشستن نام من و نام خود شکستن . ( نظامی )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید