- نام برآمدن بر آفاق ؛ شهره جهان گشتن.مشهور گیتی شدن. در همه عالم شهرت یافتن :
چون آفتاب از نظر گرم عمرهاست
صائب بر آمده ست بر آفاق نام ما.
صائب.
- نام برآمدن به صفتی یا کاری ؛ بدان کار و صفت مشهور و انگشت نما شدن : بسی نماند که پنجاه روزه عاقل را
به پنج روزه به دیوانگی برآید نام.
؟
- نام به ننگ برآمدن ؛ به ننگ شهره شدن. بدنام شدن. ننگین نام شدن : مرا سرنهان گر شود زیر سنگ
از آن به که نامم برآید به ننگ.
فردوسی.