نام بخش

یادنام، نام بخش یا نام دهنده ( به انگلیسی: Eponym ) ، [ ۱] به فرد، محل یا شیئی گفته می شود که نام قوم یا مکانی، از نام او گرفته شده باشد. برای نمونه مردم ارمنی در زبان خود کشور خود را «هایاستان» می نامند که از نام شخصی افسانه ای به نام هایک مشتق شده و بنابراین هایک، را نام بخشِ «هایاستان» می نامند.
فهرست یا جدولی است از الواح میخی که هر ساله وقایع مهم دولت آشور در آن ذکر می شد، نام بخش های آشوری نام دارد. خطابیهٔ پادشاهان آشور به هاتفان[ ۲] و تقاضای جوابگویی به مسائل گوناگون که جنبهٔ سیاسی داشته و به ویژه در مورد وقایع مختلفی که برای آشور خطرناک و تهدیدآمیز بوده و نگرانی های سیاسی پادشاهان آشور در این خطابیه ها آشکارا بیان شده است.
سؤالاتی که مربوط به وقایع سرزمین ماد ها بوده و مربوط به زمان سلطنت دو پادشاه یعنی اسرحدون و آشوربانیپال می باشد[ ۳] و اکنون این اسناد وجود دارد ولی بالکل ضایع شده است. منابع آشوری از سال سی ام قرن هفتم پ. م. - ۶۳۰ - به این طرف وجود ندارند. گذشته از اینکه مآخذ مزبور از لحاظ اثبات ماهیت وقایع تاریخی واجد اهمیت می باشد از جهت تعیین تاریخ وقوع آن ها نیز فوق العاده مهم است.
نام بخش، یا به اصطلاح «فهرست اسامی نام دهندگان» یا کسانیکه نام آنان را روی سال گذاشته می شد، مهم بود؛ اینان عده ای از رجال دولتی آشور بودند که به نوبه یک سال تمام شغل لیما را که مربوط به اجرای تشریفات دینی بود ایفا می نمودند، عمل تاریخ گذاری در آشور بنام ایشان صورت می گرفت. در یکی از «فهرست های اسامی مردان سال» آشوری[ ۴] اشاره به کسوفی شده است که در دورهٔ عملکرد یکی از رجال مذکور - که سال بنام اوست - وقوع یافته و تاریخ این کسوف را از طریق محاسبات نجومی می توان بدست آورد. بدین وسیله تواریخ دیگر وقایعی که در فهرست ذکر شده بدست آمده است.
چون مبدأ تاریخی وجود نداشت آشوریان سال ها را به نام وقایع مهمه مانند جنگ، سیل، طوفان، قیام و شورش، یا کسوفی که رخ داده بود و همچنین اسامی اشخاص برجسته و تأثیرگذار می نامیدند. یک گزارش از جنگ آشوریان علیه اورارتو در فهرست مردان سال آشوری ( اپونیم ها ) در ذیل وقایع سال - ۷۷۶ پ. م. - مذکور است و بار دیگر در فهرست مردان سال ذیل وقایع سال - ۷۷۴ پ. م. - از لشکرکشی علیه اورارتو و نامار یاد می شود. نظر برخی مورخان این است که ذکر وقایع مهم هر سال منوط به پیروزی آشوریان بوده و اگر در جایی آشوریان دچار شکست می شدند ذکری از آن اتفاق در اپونیم ها ثبت نمی شد.