ناله گیر

لغت نامه دهخدا

ناله گیر. [ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) گیرنده ناله. که ناله را ببندد. که مانع ناله کردن شود :
گشتی شکار درد ظهوری به خود بناز
شادم که دام من نفس ناله گیر تست.
ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه مانع ناله کردن شود: گشتی شکار درد ظهوری بخود بناز شادم که دام من نفس ناله گیرتست . ( ظهوری آنند.لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس