نال نال. ( نف مرکب ) نالنده. با آه و زاری. نالان نالان : مهتر و کهتر همه با او به خشم عالم و جاهل همه ز او نال نال.ناصرخسرو.از دهر جفاپیشه زی که نالم گویم ز که کرده ست نال نالم.ناصرخسرو.گر باغ تازه روی جوان گشته خندخندچون ابر نال نال چنین بابکا شده ست.ناصرخسرو.
( صفت ) نالان نالان نالنده نالنده : از دهر جفا پیشه زی که نالم گویم زکه کرده است فال نامم ? ( ناصرخسرو )