ناقل گلوکوز

ناقل های گلوکوز چندین پروتئین درون غشای سلول هستند که انتقال گلوکز را توسط فرایند انتشار تسهیل شده انجام می دهند. یک ناقل گلوکوز به GLUT کوته نویسی می شود.
از آنجایی که گلوکز یک منبع حیاتی انرژی است، این ناقلان در همه موجودات عالم وجود دارند. خانواده GLUT یا SLC2A یک خانواده پروتئینی است که در اکثر سلول های پستانداران یافت می شود. 14 GLUT توسط ژنوم انسان کدگذاری می شود. GLUT نوعی پروتئین ناقل تک بر است.
ناقل های گلوکوز، پروتئین های غشایی یکپارچه هستند که حاوی ۱۲ مارپیچ در سراسر عرض غشا هستند که هر دو انتهای کربوکسیل و پایانه - N در سمت سیتوپلاسمی غشای سلولی قرار دارند. پروتئین های GLUT گلوکز و هگزوزهای مرتبط را طبق مدلی از ترکیب متناوب حمل می کنند، [ ۱] [ ۲] [ ۳] که پیش بینی می کند که ناقل یک محل اتصال بستر واحد را به سمت بیرون یا داخل سلول در معرض دید قرار می دهد. اتصال گلوکز به یک محل باعث ایجاد تغییر ساختاری مرتبط با انتقال می شود و گلوکز را به سمت دیگر غشاء آزاد می کند.
هر گروه همشکل ناقل گلوکز نقش خاصی را در سوخت و ساز گلوکز ایفا می کند که با الگوی بیان بافت، ویژگی بستر، جنبش شناسی انتقال و بیان تنظیم شده در شرایط مختلف اندام تعیین می شود. [ ۴] تا به امروز، ۱۴ عضو GLUT/SLC2 به ترتیب زیرشناسایی شده اند:[ ۵]
• GLUT1
• GLUT2
• GLUT3
• GLUT4
• GLUT5
• GLUT6
• GLUT7
• GLUT8
• GLUT9
• GLUT10
• GLUT11
• GLUT12
• GLUT13
• GLUT14
به نظر می رسد که محل های اتصال درونی و بیرونی گلوکز در بخش های ۹، ۱۰، ۱۱ غشایی قرار دارند؛[ ۶] همچنین، موتیف DLS واقع در بخش گذرنده هفتم می تواند در انتخاب و میل ترکیبی بستر انتقال یافته دخیل باشد. [ ۷] [ ۸]