ناقف. [ ق ِ ] ( ع ص ) شکننده تار سر با نیزه یا عصا. زننده بر تارک . ( آنندراج ). آنکه سر را می شکند. ( ناظم الاطباء ). || کفاننده حنظل و سوراخ کننده آن. ( از منتهی الارب ). اسم فاعل از نقف است. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). رجوع به نقف شود.