ناقط. [ ق ِ ] ( ع ص ) نقیط. بنده ٔآزادکرده. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). بنده ای که آن را بنده ای آزاد آزاد کرده باشد. ( ناظم الاطباء ). مولی المولی. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). عبدالعبد. ( المنجد ). بنده آزاد و آزادکرده. ( آنندراج ). ناقط. [ ق ِ ] ( اِخ ) محمدبن عمران ناقط. از اهل بصره است. وی از عبداﷲ صفار و از او طبرانی روایت کند. ( از الانساب سمعانی ص 551 ).
فرهنگ فارسی
محمد بن عمان نافط از اهل بصره است وی از عبدالله صفار و از او طبرانی روایت کند .
