نافوخ. ( ع اِ ) به لغت اهل بغداد بیخ سوسن صحرائی است و زنان به جهت فربهی به کار برند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). نافوخ در بغداد ریشه گلایل را گویند. «ابن البیطار»: اصله یسمی النافوخ بالنون ببغداد و تستعمله النساء کثیرا ببغداد للسمن و فی غمر الوجه لتحسین اللون و هو عندهم کثیر یباع منه المن یابساً بثلثة دراهم. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). اصل السوس. ( ناظم الاطباء ).
