نافه گشائی. [ ف َ / ف ِ گ ُ ] ( حامص مرکب ) عمل نافه گشای. سر نافه بازکردن. مجازاً، به معنی عطرافشانی و معطر و مشک آگین کردن هوا. - نافه گشائی کردن ؛ نافه را باز کردن. کنایه از عطر افشانی کردن : چون صبحدم عید کند نافه گشائی بگشای سر خم که کند صبح نمائی.
خاقانی.
به ادب نافه گشائی کن از آن زلف سیاه جای دلهای عزیز است به هم برمزنش.