نافعه

لغت نامه دهخدا

( نافعة ) نافعة. [ ف ِ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث نافع. || آنچه که بدان منتفع شوند. ( از اقرب الموارد ). رجوع به نافع شود. || حجامت میان دو کتف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث نافع .

پیشنهاد کاربران

بپرس