نافسیلین

نافسیلین سدیم ( به انگلیسی: Nafcillin Sodium )
رده درمانی: آنتی بیوتیک ها .
اشکال دارویی: آمپول
نافسیلین سدیم از دسته پنی سیلین های مقاوم به بتالاکتاماز است. این دارو طیف باریک تری نسبت به پنی سیلین دارد ولی در برابر ارگانیسم های تولیدکننده بتالاکتاماز همچون استافیلوکوک اورئوس اثر خوبی دارد.
نافسیلین سدیم برای درمان عفونت های ناشی از گونه های استافیلوکوکسی که پنی سیلیناز تولید می کنند تجویز می شود. همچنین در آزمایشگاه های پزشکی برای تعیین حساسیت باکتریایی به کار می رود.
این دارو همانند سایر بتالاکتامها با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ( PBP ) باعث مهار ترانس پپتیدازها می شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکانهای دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می شود. تغییر ساختار شیمیایی آن را مقاوم به آنزیم بتالاکتاماز تولید شده توسط برخی باکتریها ساخته است.
باکتریهای حساس شامل:
• انواع استافیلوککها به جز استافهای مقاوم به متی سیلین ( Methicillin resistant staph aureus, MRSA )
• استرپتوکک پیوژن، پنوموکک و بعضی انواع ویریدنس.
• این دارو علیه استرپها و استافهای حساس به پنی سیلین اثر کمتری دارد و بر روی انتروکک بی اثر است.
مکانیزم ایجاد مقاومت تغییر در ساختار پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ( PBP ) است و نه بتالاکتاماز. چنین مقاومتی میان سایر انواع مقاوم به پنی سیلیناز همچون کلوگزاسیلین و همچنین سفالوسورینها مشترک است[ ۱] .
این دارو جذب خوراکی ندارد و به صورت تزریقی تجویز می شود.
واکنش های حساسیتی شامل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم، شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچار حساسیت مفرط می شوند، با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین ترومبوفلبیت و آسیب بافتی در محل تزریق وریدی این دارو مشاهده شده است. این دارو سایر عوارض گروه پنی سیلینها را نیز دارد.