نافریدن

لغت نامه دهخدا

نافریدن. [ ف َ دَ ] ( مص منفی ) مخفف نیافریدن. مقابل آفریدن :
نافرید ایزد ز خوبان جهان چون تو کسی
دلربا و دلفریب و دلنواز و دلستان.
منوچهری.
طبل را کی سود دارد ولوله
چون به اول نافریدندش دوال.
انوری.
شیر بی دم و سر و اشکم که دید
این چنین شیری خدا هم نافرید.
مولوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس