نافروختنی

لغت نامه دهخدا

نافروختنی. [ ف ُ ت َ ] ( ص لیاقت ) که ازدر فروش نیست. که نشایدش فروخت. که نتوانش فروخت. مقابل فروختنی. || که ازدر افروختن نیست. ناافروختنی. مقابل افروختنی. رجوع به افروختنی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس