نافث

لغت نامه دهخدا

نافث. [ ف ِ ] ( ع ص ) ساحر. ( از معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). جادو. دمنده و افسون دهنده. آنکه به جادویی وردی می خواند و سپس می دمد. شعبده باز. ( ناظم الاطباء ). نفاث. ساحر. ( المنجد ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - آنکه بجادویی و رد می خواند و میدهد ساحرجادوگر.۲ - شعبده باز.

فرهنگ معین

(فِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - آن که به جادویی ورد می خواند و می دمد، ساحر، جادوگر. ۲ - شعبده باز.

پیشنهاد کاربران

بپرس