ناف عالم. [ ف ِ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرکز عالم. مرکز زمین. || ( اِخ ) به معنی ناف زمین است که کنایه از مکه معظمه باشد. ( برهان قاطع ). مکه معظمه. ( غیاث اللغات ). ناف ارض. ناف زمین. رجوع به ناف ارض شود : قدم بر سر ناف عالم نهاد بسی نافه کز ناف عالم گشاد.
نظامی ( از فرهنگ نظام ).
در ناف عالمی دل ما جای مهر تست جای ملک میان معسکر نکوترست.
خاقانی.
آن کعبه ناف عالم و از طیب ساحتش آفاق وصف نافه مشک تتار کرد.