ناف اسمان

لغت نامه دهخدا

( ناف آسمان ) ناف آسمان. [ ف ِ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از قطب فلک. ( آنندراج ). وسطالسماء. وسط آسمان. میان آسمان :
سپهر گفت بهل مدح روزگار بگو
که آفتاب سوی ناف آسمان آمد.
عرفی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( ناف آسمان ) کنایه از قطب فلک

پیشنهاد کاربران

بپرس