ناغط

لغت نامه دهخدا

ناغط. [ غ ِ ] ( ع ص ) یکی نُغُط. دراز از مردان ، چنانکه در تهذیب است و در قاموس نویسد: دراز م-ردان. ( اق-رب الموارد ). رج-وع ب-ه نُغُط ش-ود.

پیشنهاد کاربران